Pretparkpret: De efteling

Python, Pegasus, Vogelrock en Bobsleebaan achter de kiezen en je voelt je als de morf uit de Pandadroom: je bent jezelf, maar dan anders. Meer adrenaline in de toko na al die loopings en dat voelt lekker. Ik vond het weer geweldig om in de Efteling te zijn. Samen met hardloopmaatje Suzanne (gratis entree...) vertrok ik de vierentwintigste september vroeg richting Kaatsheuvel. Vroeg op zaterdagochtend... altijd lastig, maar het Limburgs kwartiertje (te laat) wist ik al snel om te buigen in een voorsprong op tijdschema. Niet dat ik zo snel reed, het was gewoon niet druk en de nieuwe rondweg om Tilburg maakt dat je er vanuit Maastricht gewoon al na een kleine anderhalf uur bent. Na de toegangspoort muziek en ... drukte. We waren niet alleen, dat was duidelijk. Bobsleebaan: drie kwartier in de rij; Pegasus: drie kwartier; Vogelrock: drie kwartier; Python: (viel mee) half uur; snacken: half uur. En zo vliegt de tijd en herken je na verloop van tijd menig medepretparkbezoeker. Verder ben je ook nog eens de hele dag buiten... Ga maar eens bij jezelf na: hoe vaak maak je dat nog mee ;-). Qua weer was het ook goed toeven in het pretpark en het eten: lekker. Het was een geslaagde dag: over drie jaar weer!

Hoogtepunten: Python natuurlijk en een vrouw met zwavelsticks (prachtige nieuwe technologie).